نگین دیار بافق (امامزاده ظهیرالدین عبدالله بن موسی بن جعفر (ع)

تاریخ پر فراز و نشیب عالم اسلام شاهدی گویا بر مظلومیت خاندان عصمت وطهارت (ع) می باشد . در آن روزگارانی که خودکامگانسرمست از باده قدرت یعنی امویان و عباسیان به فرزندان رسول خدا ستم میکردند و باعث مظلومیت های جانسوز و هجرت هایفرزندان حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) به سرزمین های مجاور میشدند امامزادگان عظیم الشان در هر مرزو بومی پراکنده میشدند و مشعلی فروزان برای حق جویان و احیا گران دین اسلام بودند.در مقاله پیش رو به معرفی اجمالی امامزاده عبدالله بن موسی بن جعفر ملقب به ظهیرالدین که به احتمال زیاد برادر اصلی امام رضا (ع)بوده اند ، پرداخته شده است و از دو روایت سفر ایشان به ایران و شهادت جانسوز و مظلومانه این بزرگوار در قصبه بافق وافشای رازشهادتشان توسط حیدر سرایدار کاروانسرا بررسی شده و همچنین چگونگی ساخت بارگاه و سبک معماری و موقوفات بیان شده است.این تحقیق مبتنی بر روش کتابخانه ای بوده و در نگارش آن بیشتر از مجموعه کتاب های نویسندگان بومی استفاده گردیده است.