رابطه کفایت اجتماعی با سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دختر دبیرستانی

هدف از مطالعه حاضر تعیین رابطه کفایت اجتماعی با سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دختر دبیرستانی بود. این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش کلیه دانش آموزان دبیرستانی دختر مقطه دوم (پایه دهم) رشته علوم تجربی نوبت صبح مدارس دولتی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1395-1394 شهر تهران بودند. حجم نمونه در این پژوهش به لحاظ در دسترس بودن نمونه یکی از مدارس دبیرستان دولتی منطقه 5 انتخاب شد. به عنوان نمونه از 4 کلاس موجود در رشته علوم تجربی 120 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر و همکاران و سازگاری اجتماعی کراون و مارلو استفاده شد. به منظور تحلیل داده های آزمون های میانگین و انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین بین نمره کل کفایت اجتماعی و سازگاری اجتماعی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین مهارت ها و توانایی های شناختی، آمایه های انگیزشی و انتظار رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین مهارت های رفتاری و کفایت ها هیجانی رابطه معنی داری یافت نشد. همچنین نتایچ رگرسیون چندگانه نشان داد که کفایت اجتماعی و مولفه های آن قادر به پیشبینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان هستند.