ارزیابی کیفیت آب رودخانه کارون در ایستگاه هیدرومتری اهواز به منظور کاربرد در سیستم های آبیاری

بررسی کیفیت شیمیایی ق یکی از مراحل بسیار ضروری و مهم در بهره برداری از منابع آب رودخانه ها می باشد. از عوامل موثر در گرفتگی قطره چکان ها خصوصیات کیفی آب آبیاری است. و این تحقیق کیفیت آب رودخانه کارون در ایستگاه هیدرومتری اهواز در امتداد رودخانه کارون در یک دوره 45 سال (1٬000346 - 1٬390) مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. برای ارزیابی کیفیت آب رودخانه از شاخص های اشباع لانژیلر، شاخص پایداری رایزنر ، ویل کاکس، آیرز و وستکات و طبقه بندی فایو استفاده شد. همچنین پارامترهای کیفی آب نظیر شوری EC و باقی مانده خشک TDS کلر Cl ، سولفات SO4 و پتاسیم K و نمایه های از قبیل در صد سدیم قابل جذب ESP نسبت جذبی سدیم SAR و کربنات سدیم باقی مانده RSC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آب رودخانه کارون براساس طبقه بندی ویل کاکس در کلاس C3S1 از نظر طبقه بندی فایو آب کارون شور می باشد. اندیس های لایژنر و رایزنر آب به صورت ماهانه و سالانه محاسبه شدن که بر اساس نتایج محاسبات ماهان، آب نسبتا رسوبده همراه با خطر خورندگی است. در بدترین شرایط مقدار ضرایب لانژیلر و رایزنر به ترتیب برابر 0/115 - و 6/93 بوده و مربوط به میانگین اردیبهشت ماه می باشد که در این حالت آب نسبتا خورنده و کمی رسوبده می باشد. بنابراین برای استفاده مداوم از این آب، مدیریت کنترل شوری ضروری به نظر می رسد. همچنین در صورت تمایل جهت استفاده در آبیاری بارانی و قطره ای توصیه می شود آب رودخانه، قبل از ورود به سیستم در صورت امکان با آبی که شوری کمتری دارد اختلاط داده شود و در صورت امکان از سیستم کنترل مرکزی متناسب با این شرایط استفاده گردد.