اثر توامان تاریخ کاشت و تنش خشکی انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس Lens culinaris Medik

وجود فصل رشد طولانی و درجه حرارت بالا در بهار در مناطق گرم و خشک سبب گرایش بیشتر به کشت ها ی پاییزه شده است. بنابراین به منظور بررسی تاریخ کاشت های پاییزه عدس آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل در چهار تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی مجتمع آموزش عالی سراوان در سال زراعی 95-94 اجرا شد. تاریخ های کاشت شامل سه سطح 15 آبان، 30 آبان و 15 آذر بود. همچن ین تیمارها ی تنش خشکی در سه سطح شامل شاهد آبیاری کامل و تنش خشکی در مراحل گلدهی و غلاف دهی به عنوان فاکتور در نظر گرفته شدند. ژنوتیپ مورد استفاده MLC 225 بود . صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته بود. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف تاریخ کاشت و تنش خشکی تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه دارد. اثر متقابل تاریخ کاشت و تنش خشکی در تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود. تیمار آبیاری کامل و تاریخ کاشت 15 آبان باعث افزایش کلیه صفات شد. همچن ین تنش خشکی در مرحله گلدهی به همراه تاخیر در کاشت باعث کاهش معنی دار کلیه صفات مورد مطالعه شد. در حالی که در تاریخ کاشت 15 آذر به علت برخورد با دماهای بالا هیچ عملکردی حاصل نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از تاریخ کاشت زودتر ( 15 آبان) و جلوگیری از تنش خشکی در مراحل بحرانی گلدهی و غلاف دهی عامل مهمی در افزایش عملکرد عدس در شرایط آب و هوایی سراوان می باشد.