بررسی اختلافات موجود بین روشهای ذکر شده در ویرایش جدید مبحث دهم مقررات ملی ساختمان

ویرایش جدید مبحث دهم مقررات ملی ساختمان در سال 1387 منتشر شد در این ویرایش روش طراحی بر مبنای حالات حدی در مقایسه با ویرایش قبلی اضافه گردیده است. با توجه به نوپا بودن این روش در ایران، دانشجویان و مهندسین در استفاده از آن دچار مشکل میشوند. از آنجایی که میتوان از هر دو روش موجود در مبحث دهم، روش تنش مجاز و روش حالات حدی، برای طراحی سازه های فولادی استفاده نمود لازم است که نتایج حاصل از این دو روش با یکدیگر منطبق باشند. وجود مشکلاتی از قبیل عدم تطابق دو روش و عدم وجود برخی از بندهای روش حالات حدی در روش تنش مجاز باعث سردرگمی طراحان سازه های فولادی گردیده است. در این پژوهش اختلافات موجود بین روش های ویرایش جدید مبحث دهم مقررات ملی ساختمان در طراحی اعضای مختلف فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. این اختلافات در مورد طراحی اعضای کششی، فشاری و همچنین برخی از اتصالات رایج نشان داده شده است. در مواردی که مبحث دهم دارای نواقصی در طراحی به روش تنش مجاز میباشد، پیشنهاداتی نیز برای اصلاح و تکمیل این موارد بر طبق آیین نامه فولاد آمریکا ارایه گردیده است. امید است با اعمال این اصلاحات در ویرایش های بعدی مبحث دهم، تطابق کاملی بین این دو روش طراحی بوجود آید