بررسی رابطه ی شاخص های انگیزش (انتخاب، تلاش و پشتکار) با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسرمقطع ابتدایی تربت حیدریه در سال 96 - 1395

انگیزش یکی از مهم ترین فرایند های شکل گیری رفتار است که می توان میزان کیفیت ونوع فرایند های معطوف بهعملکرد یادگیرنده را در موقعیت های آموزشی تحت تاثیر قراردهد. داشتن انگیزه می تواند نقش عمده و با اهمیتی را درتمایلفرد به تحصیل ومطالعه ایفا کند، هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ی شاخص های انگیزش (انتخاب، تلاش و پشتکار) باپیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی است. برای انجام تحقیق تعداد 127 دانش آموز به روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای انتخاب شدند، سپس پرسشنامه شاخص های انگیزش برروی آنها اجرا گردید. داده ها جمع آوری شد و بااستفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتیجه ی تحقیق نشان داد که بین شاخص های انتخاب وتلاش با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد ولی بین شاخص پشتکار با پشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد.به طوری که رابطه بین انتخاب و پیشرفت تحصیلی کم (0/23=xyr)، رابطه بین تلاش و پیشرفت تحصیلی کم (0/20=xyr)،ولی رابطه بین پشتکار وپیشرفت تحصیلی ناچیز (0/12=xyr) است. مشاهده می شودکه رابطه ی نسبتا کمی بین شاخصهای انگیزش و پیشرفت تحصیلی وجود دارد. عواملی همچون تنوع در انتخاب دانش آموزان، مختار بودن در انتخاب تکالیف،میزان نظارت بر انتخاب های آن ها وکیفیت انجام تکالیف می تواند از عوامل تاثیر گذار درمیزان رابطه انتخاب با پیشرفتتحصیلی باشد، همچنین کیفیت انجام فعالیت ها، میزان داشتن مهارت و... می تواند از جمله عوامل تاثیر گذار برمیزان رابطهی بین تلاش وپشتکار با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان باشد. لذا پیشنهاد می شود با توجه به بالا بودن انگیزه دانش آموزانابتدایی واهمیت تاثیر انگیزش در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان که در قالب های انتخاب تکلیف، تلاش و پشتکار نمایانمی شود، باید انتخاب، تلاش و پشتکار دانش آموزان سازماندهی شود وحدالامکان تحت نظارت باشد تادانش آموزان فعالیتها و تکالیف را با کیفیت بهتر انجام دهند وبتوانند مهارت ها را یاد بگیرند تا یادگیری پایداری داشته باشند، در این صورتانگیزش دانش آموزان در راستای پیشرفت تحصیلی هزینه می شود و میزان رابطه ی بین انگیزش دانش آموزان با پیشرفتتحصیلی تقویت خواهد شد.