مقایسه کیفیت خواب پرستاران نوبت کار و ثابت یک بیمارستان آموزشی شهر اهواز در سال1395

زمینه و هدف: پرستاران جزء شاخص ترین گروه های شغلی دارای نوبت کاری هستند که محرومیت از خواب و عوارض ناشی از آن، نه تنها بر روی سامت آن ها اثر گذار است بلکه سامت بیماران تحت نظرشان را نیز به مخاطره می اندازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه کیفیت خواب پرستاران شیفت ثابت و نوبت کار یک بیمارستان آموزشی شهر اهوازدر سال 1395 انجام شده است. مواد و روش ها: بر اساس نمونه گیری تصادفی 120 نفر از پرستاران این بیمارستان مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه افراد به دو گروه برابر، پرستاران نوبت کار و ثابت تقسیم شدند. جهت ارزیابی کیفیت خواب و شدت خستگی شرکتکنندگان در طی یک ماه گذشته از پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ که شامل اطلاعات دموگرافیک و نوبت کاری است، استفاده گردید. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی پرستاران 09 / 30 و 8/ 53 % پرستاران زن و 8/ 45 % پرستاران مرد بودند. میانگین طول مدت خواب در پرستاران شیفت ثابت 6:16´ با انحراف معیار 00:41 دقیقه و در پرستاران شیفت در گردش 5:49´ با انحراف معیار 0:38دقیقه بود. تنها 33.5 % از پرستاران نوبت کار دارای کیفیت خواب خوب در مقایسه با پرستاران ثابت ) 9/ 89 %( می باشند. همچنین میانگین دفعات استفاده از دارو و میزان خواب آلودگی در پرستاران شیفت در گردش نسبت به پرستاران ثابت کار بیشتر مشاهده گردید.نتیجه گیری: بررسی داده های پژوهش در نهایت بیان می دارند که کیفیت خواب در اکثر پرستاران نوبت کار ضعیف بودهو باعث اختال در تداوم خواب، استفاده از دارو برای به خواب رفتن و کاهش دفعات خواب آلودگی روزانه شده است. لذا در نظر گرفته شدن این موارد توسط مدیران جهت بهبود شرایط محیط کاری توصیه می شود.