بررسی ارتباط بین اقدامات کنترلی و سطح ریسک در یک کارخانه روغن خوراکی تهران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 702

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC10_120

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: FMEA نوعی روش آنالیز ریسک خطاهای بالقوه است که میتواند برای شناخت سیستماتیک نقص های قطعات و اجزای یک ماشین و یک فرایند تولیدی که شامل چند ماشین است بکار رود و با تدابیر اقدامات کنترلی می توان ریسک های موجود را کاهش داد و ایمنی سیستم را بهبود بخشید.هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین اقدامات کنترلیاولویت بندی شده و سطح نمره ی ریسک در یکی از کارخانه های روغن خوراکی تهران است. مواد و روش ها: این بررسی از نوع مقطعی است که درسال 94 در یک کارخانه ی روغن خوراکی و روی دستگاههای موجوددر 5 سالن مانند پرس،دیگ بخار،دستگاه جوش و غیره انجام گرفت.پس از ارزیابی اولیه توسط تیم کارشناسی و محاسبه نمره اولویت خطر) RPN: Risk Priority Number (برای فعالیتها،راهکارهای اصلاحی از قبیل حفاظ گذاری،جایگزینی ابزار وتجهیزات،استفاده از وسایل حفاظت فردی ،محدود کردن خطر با در نظر گرفتن فواصل بین اپراتورها و دستگاهها،نشانه هایهشدار دهنده و دستورالعمل های ویژه و آموزش کارکنان واحدهای مختلف جهت کاهش ریسک ارایه شد و 9 ماه بعد از اجرای اقدامات کنترلی مهندسی و مدیریتی، RPN ثانویه محاسبه گردید و پارامترهای خطر قبل و بعد اقدامات کنترلیمقایسه شدند.نتایج با استفاده از نرم افزار 23.SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بیشترین احتمال خطر مربوط به واحد تاسیسات بوده که میانگین احتمال خطر در این واحدقبل و پس از اجرای اقدامات کنترلی به ترتیب ) 5/ 4 و 25 / 3 (می باشد.بیشترین شدت خطر مربوط به واحد ابزارسازی بودهکه میانگین شدت خطر قبل و پس از مداخله در آن به ترتیب ) 75 / 4 و 3( به دست آمد.آزمون همگنی توزیع حاشیه ای نشان داد در این مطالعه اقدامات کنترلی تاثیر مثبت داشت.در واحد ابزارسازی،خنثی سازی و تاسیسات بین RPN قبل و بعد بهترتیب تفاوت معناداری در سطح 1/ 0 وجود داشت و p value آنها به ترتیب 0.066 و 0.042 و 0.068 بود.همچنین در واحد قوطی سازی و پرکنی بین RPN قبل و بعد به ترتیب تفاوت معناداری در سطح 05 / 0 مشاهده گردید) 001.< p value (.رتبه بندی سطح ریسک به صورت قابل پذیرش،پذیرش مشروط) ALARP ( و غیرقابل پذیرش تقسیم بندی شد.پذیرش مشروط 21 / 45 درصد و قابل پذیرش 73 / 39 درصد بود. درصد پذیرش مشروط به 56 / 5 درصد کاهش یافت و درصد قابلپذیرش به 67 / 91 درصد افزایش یافت که بیانگر تاثیر مثبت اقدامات کنترلی میباشد. نتیجه گیری:در این مطالعه با توجه به بالا بودن عدد ریسک اولیه در برخی سالن ها مانند واحد ابزارسازی و پرکنی که با استفاده از اجرای اقدامات کنترلی به سطح قابل قبول رسید،نشان دهنده کارایی روش FMEA در ارزیابی خطرات میباشد.

نویسندگان

ملیحه کلاهدوزی

کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

میلاد عباسی

دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت حرفه ای،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تهران،شماره۸۲۸۵

غلامحسین حلوانی

عضو هیات علمی گروه بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد