بررسی ارتباط میان نوآوری و مدیریت دانش در بین کارکنان شرکت آب منطقه ای تهران

عصر حاضر، عصر تحولات و تغییرات شگرف درفناوری هاست. عصری که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانش گرا به جای نیروی انسانی عملکردی است. برخلاف سازمان های گذ شته سازمان های امروزی دارای تکنولوژی پیشرفته بوده و نیازمند تسخیر، مدیریت و بهره برداری از دانش واطلاعات به منظور بهبود کارایی، مدیریت و پیگیری تغییرات پایان ناپذیر هستند. دانش ابزار قدرتمندی است که می تواند تغییرات را در جهان به وجود آورده و نوآوری ها را ممکن سازد. در قرن 21 سازمان ها ذاتا رقابتی، ثابت قدم و پیشگام می باشند. سازمان ها باید برای ایجاد و کنترل دانش، دارای سازوکارهای باشند با این حال بسیاری از سازمان ها هنوز فعالیت مدیریت دانش را به طور رسمی مورد بررسی قرار نداده اند احتمالا علت این بی توجهی این است که اکثر سازمان ها مفهوم مدیریت دانش و اهمیت آن را درک ننموده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان نوآوری و مدیریت دانش در بین کارکنان شرکت آب منطقهای تهران می باشد. روش تحقیق بر حسب نحوه گردآوری داده ها، به دلیل استفاده از پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی و به لحاظ سنجش ارتباط بین متغیرها همبستگی است و نوع تحقیق کاربردی میباشد. جامعه آماری شامل 200 نفر و حجم نمونه به صورت اتفاقی براساس جدول مورگان تعداد آن برابر 127 نفر میباشد. نحوه گردآوری داده ها از طریق پخش پرسشنامه بین کارکنان مورد بررسی قرار می گیرد. ابزار سنجش و اندازه گیری از طریق پرسشنامه استاندارد و براساس مدل مارکوس و سایمون میباشد. همچنین از آزمون آماری اسپیرمن برای بررسی فرضیه ها استفاده شده است؛ که نتایج نشان داد؛ بین مدیریت دانش و هر یک از مولفه های آن با نوآوری کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.