تاثیر استفاده از انرژی های نو در طراحی پارک علن و فناوری

عدم تکمیل زنجیره ساختاری صنعت و دانشگاه، یکی از موانع توسعه علمی و اقتصادی کشورهاست. این امر موجب پیدایش شهرکها و پارک های علم و فناوری گردید که در ابعاد مختلف و با طیف گسترده ای از شرح وظایف به عنوان حلقه ای از زنجیره اقتصاد مبتنی بر فناوری توسعه یافتند. پارک های علم و فناوری، نهادی اجتماعی و جایگاهی برای توسعه نوآوری های دانش محور از طریق مساعدت در تشکیل و تقویت بنگاه های اقتصادی کوچک و متوسط و بخشی از راهبرد اندشمندانه و هماهنگ برای توسعه ملی محسوب می شوند. همچنین پارک های علم و فناوری بستر لازم را جهت انتقال و توسعه فناوری، تولید با ارزش افزوده بالا، جذب سرمایه گذاری خارجی و ورود کارآفرینان و واحدهای صنعتی به بازارهای جهانی را فراهم نموده و به عنوان واحدهای تحقیق و توسعه، می تواننند خیلی از مشکلات موجود را از بین برده و به بهبود وضعیت و شرایط آن بپردازند. با توجه به بحران زیست محیطی که حیات بر روی کره زمین را تهدید می کند و نیز افزایش مصرف سوخت فسیلی که باعث تشدید این بحران شده لزوم استفاده از انرژی های نوین بایستی بیشتر مورد توجه طراحان ساختمان قرار گیرد. در این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه ای اجرا شده می باشد، پس از معرفی پارک های علم و فناوری و انرژی های تجدید پذیر، به بررسی تاثیر و نحوه استفاده از این نوع انرژی ها در طراحی ساختمان و پارک های علم و فناوری پرداخته شده است.