اخلاق علم و آتوریته در نظام آموزشی( بررسی موردی علامه طباطبایی)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 557
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ELMVADIN01_005
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396
چکیده مقاله:
امروزه اندیشمندان حوزه اخلاق معتقدند همه ابعاد زندگی انسان من جمله ب9عد علمی او ملزم به پیروی از اصول اخلاقی خاصی است. علم به عنوان نهادی اجتماعی که با سایر نهادها در پیوند است و از همه مهمتر به بشر توان فناورانه برا یتغییر طبیعت داده ، چالشهای زیادی را در زندگی فرد ی و اجتماع ی انسان معاصر ا یجاد کرده است. در ی ک کلام، رویکردهای تاریخی و جامعه شناسانه به علم هر دو در این نکته مشترک اند که علم فارغ از ارزشها و هنجارها ن یست و چنان نیست که بر مبنای روشی عینی سره را از ناسره مجزا کند. این خود می تواند آغازگر بحثی پیرامون اهمیت اخلاق و ارزشهای اخلاقی در علم باشد. در این مقاله سعی شده پس از بیان تفاوت دو واژه اخلاق علمی و اخلاق علم به یک ی از زیر مجموعه های این مبحث یعنی آتوریته در آموزش پرداخته شود. سوالی که سعی داریم در این مقاله به آن پاسخ دهیماین است که آیا معلمان یا اساتید حق دارند از آتوریته در آموزش و پرورش استفاده کنند و آزاد ی شاگردان را محدود کنند علامه طباطبایی با جامعیت در علم وعمل و اخلاق که تمام وجود ایشان را در بر گرفته بود و به عنوان استاد یکامل، در تعلیم وتربیت شاگردان نه تنها صرفا از اتوریته سنتی، کاریزماتیک و یا آتورتیه قانون ی عقلان ی استفاده نکرده است، بلکه با برخورداری از نوع دیگری از آتوریته بر روح و جان شاگردان تاثیر گذاشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصوره حسینی
استادیار گروه معارف دانشگاه آزاد رودهن
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :