رابطه باید و هست

ارزش اخلاقی امری واقعی و عینی است و الزام اخلاقی امری اعتباری است که برای ایجاد انگیزه در مخاطب اعتبار میگردد، تا با تحریک فاعل به عمل اخلاقی، غایت و هدف اخلاق که ارزش ذاتی دارد به دست آید. با توجه واقعیتداشتن ارزشهای اخلاقی میتوان نشان داد مفهوم ارزش با مفهوم هست ارتباط معنایی دارد و جملات ارزشی نیزبیانگر نوعی واقعیتاند. از طرفی میتوان گفت ارزشهای اخلاقی به سبب واقعی بودن قابلیت استنتاج از هستهایغیر اخلاقی را دارند. بنابراین میان باید و هست رابطه منطقی و استنتاجی وجود دارد و با تکیه بر هستهای غیراخلاقی میتوان ارزشهای اخلاقی را نتیجه گرفت. پذیرش این دیدگاه کمک میکند راه برای فهم ارتباط اخلاق و علم باز شده و امکان نقد علم مبتنی بر اخلاق سکولار و اثبات علم متکی به اخلاق دینی فراهم شود.