الگو های شهرسازی نوین

مشکلات حومه نشینی در نیمه دوم قرن بیستم برای شهر های بزرگ حاد تر شد. مراکز شهری جمعیت خود را به نفع حومه ها از دست دادند ولی خود حومه ها نیز با مشکلاتی روبه رو بودند که جدایی شدید کاربری های اصلی، نبود امنیت و استفاده بیش ا حد از اتومبیل شخصی و آلودگی و تخریب زیست محیطی از جمله این مشکلات بود . برای ساماندهی وضعیت موجود شهر ها و حومه ها، شهرسا ی نوین در اواخر قرن بیستم مطرح گشت. سه الگوی اصلی شهرسازی نوین یعنی توسعه محلات نو سنتی – Tnd ، توسعهمحلات در حال گذر Tod و روستا شهر – Urban _ Village برای ساماندهی و حل مشکلات شعر های امروز ی در ایالت متحده آمریکا و سایرکشور های توسعه یافته مطرح شدند. که استفاده از این الگو ها و بکارگیری علمی آن در طراحی و برنامه ریزی شهرها در حفظ محیط یست شهری و در راستای اهداف توسعه پایدار شهری و نیز در جهت تحقق عدالت اجتماعی شهر می باشد . روش پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. اصول شهرسازی نوین که می تواند در طرح هایی با مقیاس های مختلف به کار روند، –مواردی چون قابلیت پیاده روی، خیابان های بهم پیوسته، ترکیب کاربری ها، مسکن مختلط، معماری و طراحی منظر با کیفیت ،ساختار محلات سنتی، تمرکز غیر متمرکز، حمل و نقل هوشمند، پایداری و کیفیت ندگی را در بر می گیرد و در نتیجه می توان گفت شهر ساز ی نوین فرهنگ را به عنوان یکی از عوامل اصلی نوع ساختار محلات شهر قلمداد می کند. شهرسا زی نوین می کوشد تا از طریق با گشت به هنر ساختن مکان ها و روش های سنتی برنامه ریزی و طراحی شهر ها، محیطی پایدار، متنوع و برخوردار ازکیفیت محیطی و کیفیت زندگی خلق نماید.