آموزش مهمترین رکن امر به معروف و نهی از منکر در نظام آموزش و پرورش

در مسیر تربیت دانش آموزان، مشاهده می‌شود که برخی از آنان، نسبت به تذکرات اخلاقی در کلاس نه تنها توجه نمی‌کنند، بلکه برخی اوقات، لجاجتشان برانگیخته می‌شود. به این منظور و با توجه به سیره اهل بیت علیهم السلام و آموزه‌های دین اسلام، باید شیوه‌ای استنباط شود که وجدان و فطرت خفته هر شخص در قبال شنیدن ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها عکس العمل منفی نشان ندهد. چون گوشزد کردن ارزش‌ها و ضدارزش‌ها با فریضه «امر به معروف و نهی از منکر» ارتباط وثیقی دارد، باید در نظام آموزشی نیز این فریضه را بیش از پیش مد نظر قرار داد و با مبانی و روش‌های آن بیشتر آشنا شد. در این میان، روایتی از امام صادق علیه السلام مبنی بر جنبه آموزشی امر به معروف و نهی از منکر به کمک نویسنده آمده است که در نهایت به وسیله آن، این مطلب را اثبات می‌کند که در نظام آموزشی کشور، یک معلم یا مربی علاوه بر اینکه سعی می‌کند مطالب درسی و تربیتی را با شیوه درست و کارآمد به دانش آموزان تفهیم کند، باید ارزش‌ها و ضدارزش‌های اخلاقی را نیز با روشی هوشمندانه به آنان بیاموزد که در پایان امر، خود دانش آموز با وجدان پاک و فطرت کمال جویش، دست به انتخاب کار درست بزند. شایان ذکر است نویسنده در این مقاله، از روش اقدام پژوهی نظام آموزش و پرورش به منظور کاربردی کردن «امر به معروف و نهی از منکر» در این نهاد بزرگ و تاثیرگذار آموزشی و پرورشی بهره برده است؛ بنابراین نگارنده این پژوهش، علاوه بر بهره گیری از روش کتابخانه‌ای، از روش میدانی نیز استفاده نموده است و از این جهت، می‌توان این پژوهش را در حوزه «اخلاق کاربردی» تعریف کرد.