بررسی تغییرات مواد آلی کل TOM در رسوبات خلیج چابهار در پیش مانسو ن، مانسون و پس مانسون

خلیج چابهار به عنوان بزرگترین خلیج در شمال دریای مکران زیستگاه گونه های متنوعی از آبزیان بوده که برخی از فاکتورهای زیست محیطی آن مثل مواد آلی متاثر از پدیده سالانه مانسون دچار تغییراتی می گردند. نمونه برداری از رسوبات زیرجزرومدی در سال 1393 از 22 ایستگاه در سه دوره پیش مانسون، مانسون و پس مانسون با کمک نمونه بردار گرب ون-وین صورت پذیرفت. طبق نتایج تغییرات میانگین مواد آلی در پیش مانسون 84/0±21/2، مانسون 81/0±09/3 و پس مانسون 97/0 ±45/3 درصد بوده است که در فصل پیش مانسون دامنه تغییرات مواد آلی 92/0 تا 93/3، در فصل مانسون 45/1 تا 99/5 و در فصل پس مانسون 44/1 تا 77/9 درصد متغیر بود. آژمون آنالیز واریانس اختلاف معنی داری را بین برخی از ایستگاهها در هرفصل بین فصول نشان داد که فصل پیش مانسون با دیگر فصول دارای اختلاف بود(05/0p<). میزان مواد آلی در اسکله ها در هر سه دوره بیش از سایر ایستگاه هایی که در خارج از اسکله‎ها واقع شده‎اند، می‎باشد. از آنجا که در دوره مانسون دریا مواج بوده و تلاطم زیادی دارد سرعت ته نشینی کمتر بوده و هر چقدر به انتهای دوره مانسون نزدیک‎تر می‎شویم، مقادیر مواد آلی رسوبات افزایش می‎یابد