تحلیل توسعه ی صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان جهت توسعه گردشگری

پژوهش حاضر در جهت دست یابی و تدوین استراتژیهای مطلوب برای توسعه صنایع دستی به عنوان جاذبه گردشگری فرهنگی در استان اسیستان و بلوچستان تدوین شده است. با توجه به موضوع پژوهش، از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و شیوههای گرد آوریاطلاعات شامل روشهای کتابخانهای و میدانی استفاده گردید که با بهره گیری از تکنیک SWOT نقاط قوت و ضعف ، فرصت و تهدیدهای گردشگری صنایع دستی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که در این استان 11 نقطه قوت و 14 نقطه ضعف، و در عین حال12 فرصت و 9 تهدید درنقاط شهری وروستایی به صورت مشترک دارای تاثیر عمده بر کارکردهای توسعه صنایع دستی می باشند. نمونه آماری در این پژوهش 45 نفر از مسیوولان و کارشناسان حوزه گردشگری استان می باشند که از طریق وزن دهی به هریک از گویه های مربوط به این استراتژی میزان اهمیت هر گویه مشخص گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که هم کارکردهای محیط داخلی و هم محیط بیرونی در توسعه صنایع دستی گردشگری استان سیستان و بلوچستان تاثیر گذار می باشند که متناسب با محتوای تحلیل، استراتژی های ره گشا استخراج و در نهایت استراتژی هایSO در اولویت اول و استراتژی هایWO در اولویت دوم برنامه ریزی قرار گرفتند.