بررسی روش های تامین و بهینه سازی مصرف آب برای فضاهای سبز پیرامون شهری

مناسب بودن موقعیت مکانی منظر پستی و بلندی خاک اقلیم و وجود و امکان دسترسی به آب همراه با انتخاب گونه های گیاهی در سازگاری و تطبیق با شرایط محیطی اساسی ترین شاخص های تعیین کننده امکان پذیری ایجاد و پایداری بهره برداری از فضاهای سبز پیرامون شهری هستند.در بین شاخص های مذکور تامین آب با انتخاب کاربردی ترین و اقتصادی ترین روش ها در تطبیق و سازگاری با توان های طبیعی مناطق پیرامون شهری و بهینه سازی مصرف آب از طریق به حداقل رسانیدن تلفات و هدر رفت آب همراه با افزایش ماندگاری رطوبت در محیط ریشه گیاهان کلیدی ترین شاخص و عامل پایداری و بهره برداری از چنین فضاهایی به حساب می آید.هر چند فضاهای پیرامون شهری امروز به عنوان یکی از اساسی ترین الزامات گریز ناپذیر در راستای تامین و ارائه خدمات به شهر نشینان محسوب می شود.اما وجود محدودیت و پر هزینه بودن تامین توزیع و آبیاری چنین فضاهایی از جمله مسائل و عوامل بازدارنده و محدود کننده در ایجاد و بهره برداری پایداری از آنها بوده و هست به طوری که در اکثر فضاهای سبز پیرامون شهری موجود در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از جمله ایران چگونگی تامین و توزیع آب در فضاهای سبز و ابعاد اقتصادی و عملیاتی مرتبط به آن مهمترین چالش در نگهداری و استمرار بهره برداری از آنها است.فن آوری های نوین در ترکیب و تلفیق با دانش بومی که موجب تکمیل و ارتقا و به روز شدن روش ها تامین توزیع و مصرف آب شده است.راهکارهایی را در دسترس قرار داده که می تواند رافع این چالش و معضل با جمع آوری استحصال و ذخیره سازی آب در چرخه آن در طبیعت و بهینه سازی توزیع و مصرف آب از طریق افزایش ماندگاری رطوبت در خاک و محیط ریشه گیاهان باشد.به نحوی که بدین ویله افزون در عملیاتی و اقتصادی شدن ایجاد فضاهای سبز در پیرامون شهرها امکان بهره برداری پایدار از چنین پهنه هایی نیز فراهم می شود.هدف این مقاله از ارائه نتایج حاصل از بررسی های علمی-پژوهشی انجام شده در زمینه ابعاد مختلف مناسب ترین روش های کاربردی تامین توزیع و مصرف آب برای فضاهای سبز در پیرامون شهرها مستند بر نمونه های آزمون شده است که مشتمل بر روش ها و سامانه های جمع آوری استحصال و بهینه سازی آب های متعارف و غیر متعارف می باشد.