پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان با استفاده از مدل دراستیک مبتنی بر GIS (مطالعه موردی: آبخوان قاین)

امروزه با رشد روزافزون جمعیت و پیشرفت صنایع، سرعت مصرف منابع آب رو به افزایش است. با توجه به محدود بودناین منابع، محافظت از آنها حایز اهمیت می باشد. ازطرفی آبخوان ها، یکی از اصلی ترین منابع آب تامین کننده نیاز شرب،در کشور ما میباشند، که این موضوع اهمیت آبهای زیرزمینی را برای ما دو چندان کرده است. محدودیت منابع آبزیرزمینی از یک سو و بالا بودن هزینهها مربوط به رفع آلودگی آنها در صورت آلوده شدن از سویی دیگر، باعث شده استتا ضرورت حفاظت و پیشگیری از آلودگی آبخوانها اهمیت فراوانی داشته باشد. یکی از راه های پیشگیری آلودگی آبهایزیرزمینی پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان ها به منظور تعیین پتانسیل آلودگی آنهاست، بدین شکل مناطقی که استعدادبالاتری برای آلوده شدن دارند مشخص شده و درنتیجه می توان با درنظرگرفتن محدودیت ها لازم و اقدامات پیشگیرانه ازآلوده شدن آنها جلوگیری کرد. یکی از کاربردی ترین روش ها برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان، روش دراستیک است.در این تحقیق به پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان قاین با روش دراستیک اقدام شده است. بر اساس نتایج به دست آمدهبا استفاده از مدل دراستیک مشخص شد مناطق جنوبی آبخوان دارای پتانسیل آلودگی زیاد و سایر نواحی از نظر پتانسیلالودگی در رده متوسط قرار دارند.