نقش حس سرزندگی بعنوان عامل تاثیر گذار برکیفیت روحیات سالمندان در مراکز سالمندی

امروزه باکاهش مرگ ومیر وهمچنین کاهش آمار زاد وولددرجوامع،بالا رفتن جمعیت سالمندان حقیقتی نزدیک می باشد.لذا می بایستبرای مواجهه بارشد جمعیت در این قشر،آمادگی وبرنامه ریزی دقیقی درجوانب مختلف منظور شود.فضای معماری وشهرسازی یکی ازمهمترین عناصر درارتباط با زندگی سالمند می باشد.ازاین رو قرار گرفتن در محیط خسته کننده وناآشنای سرای سالمند سبب ناراحتیوافسردگی افراد کهنسال می گردد که بعنوان یکی از عوامل تشدید کننده افسردگی به حساب می آید. یکی ازجنبه های مهم ایجادمحیطیمطلوب به کمک معماری،استفاده ازصحیح الگوهای معماری متناسب با کاربری آن در جهت ایجاد فضایی سرزنده است. توجه به قشری ازجامعه است که یادواره ای از گذشته ها، داشته ها و خاطره ها و سنت ها و فرهنگ های جامعه اند، لذا خلق و احترام فضایی در خانه هایسالمندان- اگر حتی برای سالمندان با خصوصیات و کاستی های جسمی خاص تعبیه شود، غیر از توجه به خصوصیات آنان با تعریف بجا ودرست فضاها، توجه به مخاطب به عنوان عنصر اصلی و موثر بر فضاها، توجه به نیازهای او و سعی در تامین شرایط بهینه برای وی است. کهمزایای آن آرامش، احساس امنیت و برگشت احساسات نابود شده و صدمه دیده در اوست و تغییر تلقی فرد و جامعه از این مکان هاست. لذاسعی می شود ارتباط انسان در برهه ای از زندگی خود (سالمند) با محلی خاص که در آن قرار گرفته (خانه سالمندان) در راستای شناخترابطه معماری با روان فرد و حد تاثیر آن بر فرد بررسی شود. لذا هدف کلی از انجام این پژوهش معرفی فضایی سرزنده با درنظر گرفتنمحدودیت های جسمی وشرایط روحی این عزیزان که باعث شادابی وسرزندگی این قشر مهم جامعه شود،نیاز به محیطی مطلوب ومتناسب باشرایط آنان درجهت ارتقا کیفیت روحیه سالمندان می باشد.