طراحی مجتمع مسکونی در شهرستان نجف آباد مبتنی براصول پایداری محیطی

عامل اقلیم، به عنوان عنصری درخشان در جهت همراهی با اهداف معماری پایدار، در شکل گیری بنای پایدار از جمله مواردمهم در این مبحث محسوب می گردد. هدف از این پژوهش طراحی مجتمع مسکونی مطابق با اصول توسعه پایدار، روانشناسی-محیط، اقلیم و نیازهای مردم است. تا بتوان باارایه راهکارهای عملی به طراحی مجتمع مسکونی با هدف حفظ محیط زیست وجلوگیری از تخریب منابع طبیعی پرداخت. محقق در این پژوهش در پی رسیدن به اهداف ذیل است: ایجاد ساختمانهایی بامصرف حداقل انرژی، ایجاد ساختمانهایی کارا براساس ضوابط محیطی، توجه به مصرف بهینه انرژی و طراحی اقلیمی،درنظرگرفتن محتوای فرهنگی- اجتماعی بومی به منظور بکارگیری فناوری های محیطی و... روش تحقیق توصیفی- تحلیلی وشیوه گردآوری اطلاعات نیز به روش کتابخانه ای و مطالعه اسنادی بوده است . لازم به ذکر است که در زمینه طراحی مجتمع-مسکونی پایدار در شهرستان نجف آباد تاکنون اقدام چشمگیری صورت نگرفته است. از این رو به منظور طراحی مجتمع-مسکونی مبتنی بر اصول معماری پایدار و حفظ محیط زیست تدابیرپایداری موثر با توجه به اقلیم گرم و خشک شهرستاننجف آباد بهکار گرفته شد از قبیل مواردی مانند: معماری انعطاف پذیر و قابل تطبیق با شرایط محیط و نیازهای ساکنین،طراحی فرم ها و توده ها براساس زاویه تابش خورشید، توجه به ملاحظات اقلیمی سعی در استفاده از بیشترین چرخش و جابهجایی در راستای برخورداری از نور مطلوب، ایجاد حیاطی جداگانه برای هر واحد و بردن طبیعت در ارتفاع، استفاده از مصالحجدید با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی، فاصله گرفتن از جداره سایت به منظور جلوگیری از آلودگی صوتی،ایجاد فضایمشترک و اجتماعی روبروی هر بلوک به منظور حس تعلق و تعاملات اجتماعی ساکنین اولویت به طبیعت و استفاده از عواملمفید اقلیمی در درون بنا را با نگاه به عناصر شکلدهنده معماری بومی از قبیل فرهنگ، اقتصاد، اجتماع و طبیعت به درستی،رعایت نموده است.