کاربست کاربری اراضی در تعیین سلسله مراتب معابر محلات شهری نمونه موردی: محله کوچه بیوک یزد

در شهر، برنامه ریزی کاربری زمین و برنامه ریزی حمل ونقل دوروی یک سکه اند و تعامل بین این دو کاربری است کهنتیجه ی مطلوب را به دست می دهد. دراین ارتباط نمی توان از نقش کاربری زمین در میزان سفر در محلات شهریچشمپوشی کرد، سفرهایی که به مقصد این کاربریها در شبکه معابری صورت می گیرد که ساختار سلسله مراتبی آننقش به سزایی در کیفیت دسترسی و جابه جایی خواهد داشت. علاوه بر ویژگی های کارکردی (عملکردی) و ویژگی هایهندسی معابر که عمدتا از طریق برداشت های میدانی به دست می آیند، کاربری اراضی به عنوان عامل مهم دیگری درپیشنهاد سلسله مراتب معابر شهری در نظر گرفته می شود. هدف از این پژوهش اعمال نفوذ کاربری اراضی در تعیینسلسله مراتب مطلوب معابر از طریق روش ارایه شده است. در این پژوهش وضعیت کاربری اراضی بررسی و میزان جذب وتولید سفر محدوده های درون محله ای تعیین شده است و سلسله مراتبی از شبکه معابر برای دستیابی به عملکرد بهترارایه شده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و روش پژوهش علی- تطبیقی است. داده ها از طریق منابع و اسناد کتابخانه ای، برداشت کالبدی، مشاهده و مصاحبه جمع آوری شده اند. در این پژوهش جهت تجزیه تحلیل داده ها و برایدستیابی به میزان جذابیت کاربری ها از نرم افزار Expert choice، برای تعیین میزان فواصل مراکز محدوده ها از نرم افزارArc GIS و برای تعیین میزان کلی جذب و تولید سفر و میزان رشد محدوده ها به ترتیب از روش ضریب مکانی (L.Q) ومدل هنسن استفاده شده و بر این اساس محدوده پهنه بندی و سلسله مراتب شبکه درون محله ای پیشنهاد شده است.