تاثیر طراحی فضاهای شهری مناسب جانبازان و معلولین بر بهبود سلامت روحی و روانی این افراد

؛10 درصد از مردم جهان به خاطره مشکلات روانی و اختلالات جسمی دچار ناتوانی های مختلفی می شوند.این افراد هم می خواهند که مانند افراد عادی از حقوق و مزایای شهروندی خودشان استفاده کنند، ولیمتاسفانه اغلب با موانع بسیاری رو به رو می شوند و در نتیجه از شرکت فعال در زندگی روزمره، محروم وباعث ایجاد مشکلات روحی و روانی در آنان می شود. بحران سلامت و عدم ایمنی محیطی در ابعاد جسمی وروانی، فضاهای شهری و مسکونی معاصر را تهدید می کند. اولین روش توانمند سازی و ارتقاء سلامت روان، نیازبه بهره گیری حداکثری از باقی مانده توانمندی های جسمی- حرکتی و مناسب سازی فضاهای شهری می باشد. بنابراین عصا، سمعک، ویلچر و امکان تردد در مکانهای عمومی و دسترسی ها یک ضرورت مهم و اساسیاولیه می باشد، نه ثانویه! پس اگر کمبودی در این زمینه وجود داشته باشد بدون شک با کمبودهای مختلفروحی و روانی نیز روبرو خواهیم شد. همانند نداشتن ایمنی شهروندان در مقابل تصادفات، عدم امنیت درفضاهای شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محله های شهری و نیز وابستگی زیاد وبیش از حد شهروندان به اتومبیل که همه ی اینها از بیماری های مزمن شهری و محیطی هستند. در چنینشرایطی برنامه ریزی و طراحی محیط برای ارتقای سلامت محیطی شهروندان امری ضروری است. هدف از اینمقاله بررسی فضاهای شهری و دسترسی معابر پیاده برای معلولین و جانبازان از نوع کمی به همراه کیفی و ازنوع مصاحبه و پرسشنامه می باشد. پس از جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای و میدانی، به تجزیه وتحلیل آن پرداخته و به این نتیجه رسیدیم که با طراحی مناسب فضاهای شهری و دسترسی ها و در عینحال تنوع و امکان انتخاب متفاوت برای همه ی افراد به ویژه افراد جانباز و معلول می توان به بهبود و درمانسلامت روحی و روانی آنها کمک شایانی کنیم.