رابطه ناگویی خلقی و ابراز وجود با تاب آوری در دانشجویان رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان

مقدمه : با توجه به اهمیت تاب آوری در زندگی تحقیق حاضر با هدف بررسی دو مولفه ناگویی خلقی و ابراز وجود بر روی تاب آوری انجام شد.روش کار : روش تحقیق ، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهششامل دانشجویان روانشناسی عمومی دانشگاه ازاد کرمان به تعداد 234 نفر بود که تعداد 145 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های ناگویی هیجانی تورنتو( 1986 ) و ابراز وجود گمبریل و ریجی 1975 و مقیاس تاب آوری کانر – دیویدسون ( 2003 ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای آماری میانگین و انحراف معیار، ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد .نتیجه گیری : تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین ناگویی خلقی و ابراز وجود با تاب آوری در دانشجویان رابطه وجود دارد . به طوری که بین ناگویی خلقی و تاب آوری رابطه خطی معکوس و بین ابراز وجود و تاب آوری رابطه خطی مستقیم وجود دارد