ارایه مدلی درخصوص ارتباط سیستم های نگهداری و تعمیرات و عوامل فرهنگی و آموزشی در شرکت ذوب آهن اصفهان

نظر به اینکه بهره برداری صحیح از تاسیسات خصوصا در مقوله صنایع کارگاه های شیمیایی در گرو دو عامل اصلیمدیریت فرایند و مدیریت عملکرد بهینه تاسیسات و تجهیزات است, لذا بحث و بررسی عوامل موثر در اجرای یکسیستمی که بتواند کارایی و اثر بخشی لازم را در یک سازمان به دنبال داشته باید بسیار مهم خواهد بود. از طرف دیگرسیستم های کاربردی به دلیل فیزیکی و ماهوی دارای عمر مفید قابل پیش بینی هسنتند. کاهش و افزایش عمر مفیدسیستم ها، بستگی به چند عامل دارد از جمله کیفیت ساخت، نوع رفتار با آن ، میزان کارکرد و از همه مهمتر رسیدگیبه آنها اه می تواند بصورت پیشگیری سرویس و نگهداری یا درمان (تعمیرات) باشد. وجود یک سیستم مجهز و برنامه ریزی شده نگهداری و تعمیرات از آنرو ضروری است که کنترل مستمر و اطلاع کامل از اوضاع و احوال و نحوه عملکردواحد تولیدی، ابنیه، ماشین آلات و غیره ... را ممکن می سازد و لذا ارایه مطلوب ترین سرویس های تعمیراتی و اتخاذبهترین روش ها برای تداوم کار صنعت با حداکثر بازدهی و کاهش هزینه امکان پذیر می گردد. در دنیای امروز موثرترین راهدستیابی به مزیت رقابتی در شرایط فعلی کارآمدتر کردن کارکنان سازمان ها از طریق بهبود و بهسازی آنان است و آنچهکه در راستای توسعه منابع انسانی اهمیت دارد این است که بهبود منابع انسانی تنها با آموزشهای فنی و تخصصی حاصلمی شود. درمقاله حاضر سعی بر آن است که تاثیرات عوامل فرهنگی همچون آموزش نیروی کار در زمینه سیستم هایتعمیرو نگهداری را در شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان مورد بررسی قرار دهیم.