افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم فاخته در زمان خوشه بندی واستفاده از سینک متحرک

شبکه های حسگر بیسیم نوع خاصی از شبکه های کامپیوتری هستند که در آن تعداد زیادی گرهی حسگر در یکمحدوده معین پخش شده اند. هدف این گره ها، کشف رخدادهای محیطی و ارسال داده ها به گرهای به نام سینکیا ایستگاه پایه است. اصلی ترین محدودیت این شبکه ها در منبع انرژی گره های حسگر است، از اینرو تحقیقات بهدنبال راهی برای استفاده موثر از منبع انرژی گره ها و افزایش طول عمر شبکه می باشد. تفاوت شبکه های سنتی وشبکه حسگر بیسیم در برنامه های کاربردی خاص است که به شدت وابسته به ظرفیت ذخیره سازی انرژی وقدرت محاسباتی محدود است. دستگاه های انتزاعی در شبکه های حسگر بی سیم معمولا دارای باتری های محدودو گاهی غیرقابل شارژ هستند که باید برای مدت طولانی کار کنند. یکی از راهکارهایی که می تواند به تعدیل باربین گره های حسگر، افزایش مقیاس پذیری، بهبود مصرف انرژی و در نتیجه، افزایش طول عمر شبکه کمک کند،خوشه بندی گرههای حسگر و قرار دادن یک سرخوشه مناسب در هر خوشه است. از اینرو استفاده از الگوریتم-های خوشه بندی که منجر به کاهش مصرف انرژی و بهره وری مناسب پهنای باند شوند، بسیار ضروری است. دراین مقاله، یک روش مناسب برای خوشه بندی گره های حسگر بر مبنای الگوریتم LEATCH ارایه می شود. در روش پیشنهادی، در زمان انتخاب سرخوشه از الگوریتم بهینه سازی فاخته و هچنین سینک متحرک در محیطناهمگن استفاده می شود. نتایج حاصل از ارزیابی نشان می دهد که این روش پیشنهادی در مقایسه با الگوریتم های Mobilesink1 ،StaticSink و Mobilesink2 مصرف انرژی شبکه حسگر بیسیم را کاهش و طول عمر شبکه را افزایش می دهد.