تحلیل مسیر جایگزین استاتیکی سازه های کشبستی با در نظر گرفتن اثر توزیع های مختلف خودتنش

یک سیستم کشبستی، یک سیستم در حالت پایدار خودمتعادلی است که شامل مجموعهای از عناصر تحت فشار داخل محیط پیوستهای از عناصر تحت کشش میباشد. اساس پایداری این سازهها متکی بر خودتنیدگی اولیه اعضای آن میباشد. لذا مطالعه تاثیر توزیعهای مختلف خودتنیدگی بر روی رفتار ناپایداری استاتیکی این سازهها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، رفتار خرابی این سازهها بر اثر از دست دادن اعضای کششی و فشاری بحرانی تحت توزیعهای مختلف خودتنش در بافتارهای تخت کشبستی با در نظر گرفتن اثرات غیر خطی هندسی و مصالح با استفاده از روش مسیر جایگزین مورد بررسی قرار گرفته است. ملاحظه شده است که طراحی الگوی خودتنش در این سازهها میتواند نقش موثر در ظرفیت باربری، سختی، آستانه شلشدگی کابلها، نوع مکانیزم خرابی و همچنین حساسیت این سازهها به حذف اعضای بحرانی داشته باشد. نتایج حاصل از این تحقیق، به ارایه برخی توصیههای طراحی در رابطه با انتخاب الگوی خودتنش به منظور دستیابی به رفتار بهتر در صورت حذف اعضای بحرانی منتهی میشود.