تعیین ضرایب ژنتیکی برخی ارقام ذرت در ایران برای کاربرد در مدل های شبیه سازی گیاه زراعی

به منظور تعیین ضرایب ژنتیکی برخی رقم های ذرت (Zea mays L.) برای کاربرد در مدل های شبیه سازی گیاه زراعی، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال 1391 به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمار آزمایش شش رقم ذرت (شامل ارقام T.V.C767 و S.C704 از گروه دیررس، ارقام N.S640 و Maxima از گروه متوسط رس و ارقام Koppany و D.C370 از گروه زودرس) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر رقم در ضرایب وزن خشک تک ساقه، بیشینه تعداد دانه در بلال، زمان دمایی از مرحله ظهور برگ پرچم تا گلدهی، زمان دمایی از مرحله گلدهی تا رسیدگی، فیلوکرون، وزن تک دانه، بیشینه ارتفاع گیاه و کمینه درجه روز رشد برای دوره رشد رویشی معنی دار بود. بیشترین (49/659) و کمترین (02/373) تعداد دانه در بلال به ترتیب مربوط به ارقام S.C704 و D.C370 بود. این ارقام همچنین از نظر ضرایب وزن تک ساقه خشک، فیلوکرون و ارتفاع بوته به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار را به خود اختصاص دادند. در بین ضرایب، کمینه درجه روز رشد برای دوره رشد رویشی و بیشینه تعداد دانه با عملکرد به ترتیب با ضریب 72/0 و 84/0 بیشترین همبستگی را داشتند. نتایج نشان دهنده این بود که ضرایب ژنتیکی محاسبه شده در مدل های مختلف در بین ارقام متفاوت می باشد و به طور کلی ضرایب در دامنه ای که در مدل برای گروه های مختلف رسیدگی تعریف شده است تغییر می کنند.