بررسی تاثیر همزیستی با میکوریزا، ورمی کمپوست و اسید هیومیک بر عملکرد اسانس و کلونیزاسیون ریشه گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill)

به منظور بررسی اثر قارچ میکوریزا، کاربرد ورمی کمپوست و اسید هیومیک بر درصد کلونیزاسیون و عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی رازیانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه اجرا شد. ورمی کمپوست در سه سطح شامل: v1 (عدم مصرف)، v2 (چهار تن در هکتار) و v3 (هشت تن در هکتار)، قارچ میکوریزا در دو سطح m1 (عدم تلقیح) و m2 (تلقیح قارچ) و اسیدهیومیک نیز در دو سطح h1 (عدم مصرف) و h2 (مصرف اسید هیومیک) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی هر سه عامل یعنی ورمی کمپوست، میکوریزا و اسید هیومیک بر عملکرد دانه، عملکرد اسانس و درصد اسانس دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. نتایج حاصل از جدول تجزیه واریانس بیانگر آن بود که اثرات متقابل ورمی کمپوست و میکوریزا بر عملکرد دانه و درصد اسانس دانه معنی دار بود. به طوری که مصرف 8 تن در هکتار و میکوریزا سبب شد تا عملکرد دانه 45 درصد نسبت به شاهد افزایش یابد. همچنین نتایج نشان داد که اثرات سه جانبه تنها بر روی عملکرد اسانس و درصد اسانس رازیانه تاثیر معنی داری داشت. در این بررسی بیشترین مقدار آنتول از ترکیب تیماری کاربرد هشت تن در هکتار ورمی کمپوست همراه با اسید هیومیک و تلقیح میکوریزا به دست آمد. همچنین با افزایش در مقدار انتول مقادیر استراگول، فنکون و لیمونن در اسانس دانه کاهش یافت.