ارزیابی انتقادی نظریه انبارداری تقاضای پول بامول –توبین

پول یکی از مهمترین ابداعات تاریخ بشر است که نقش بسیار تعیینکنندهای در تسهیل مبادلات و تحولات اقتصادی داشته است و با گسترش و پیچیده شدن جوامع بشری بر نقش و عملکرد آن افزوده شده است. شناخت عوامل تاثیرگذار بر تقاضای پول یکی از موضوعات بسیار مهم در اقتصاد است. برای پاسخ به اینمساله، اقتصاددانان سعی کردهاند نظریههای تقاضای پول گوناگونی را مطرح کنند. بامول ( 1952 ) و توبین 1956 ) با استفاده از رویکرد انبارداری به ارایه نظریه تقاضای پول پرداختند. آنها بیان کردند که افراد در ) ارتباط با تقاضای پول و نگهداری آن با دو هزینه مواجه هستند: هزینه بهره پول (هزینه نوع اول) و هز ینهمراجعه به بانک (هزینه نوع دوم). مهمترین دستاورد نظریه بامول - توبین این بود که علاوه بر تقاضای سفتهبازی پول، تقاضای معاملاتی پول نیز تحت تاثیر نرخ بهره قرار میگیرد. این تحقیق به این نتیجه اساسیدست یافته است که گسترش پول الکترونیکی و بانکداری الکترونیکی، باعث شده است رویکرد این نظریه به تقاضای پول با انتقادات و چالشهایی مواجه شود. در عصر حاضر و با گسترش پول الکترونیکی، هزینه مراجعه به بانک بسیار پایین است و حتی میتوان آن را صفر در نظر گرفت. با صفر شدن هزینه مراجعه بهبانک، دیگر نمیتوان از نظریه انبارداری برای توضیح تقاضای پول استفاده کرد