لیگنو سولفونات اصلاح شده به عنوان فرانرم کننده بتن

لیگنین که یکی از ضایعات کارخانه های کاغذسازی است از ابتدای کار این صنعت به عنوان ماده خام مناسب مورد توجه بوده است. متاسفانه هنوز مشکل بهره داری صنعتی از لیگنین حل نشده و دفع آن مشکلات زیست محیطی عمده ای را بوجود آورده است. در این پژوهش، ابتدا لیگنین به شکل پلیمری طبیعی است از پساب صنعتی کارخانه چوکای انزلی، معروف به لیکورسیاه، به وسیله رسوبگیری در محیط اسیدی جداسازی و با فنون آزمایشگاهی و طیف نمایی شناسایی شد. در مرحله بعد از این لیگنین به عنوان ماده اولیه در تهیه لیگوسولفونات محلول در آب استفاده شد. در واکنش سولفونات دهی، اثر اکثر عوامل مختلف از جمله نسبت مولی واکنشگرها، PH و دما بر کیفیت محصول مورد بررسی قرار گرفت. برای بهبود کیفیت بتن کمپلکس های مختلف لیگنوسولفونات از راه واکنش دادن آن با اکسید آهن و مس تهیه و به عنوان ماده افزودنی فرانرم کننده مصرف شد. اثر لیگنوسولفوناتهای اصلاح شده در زمان بستن، استحکام فشاری و میزان کاهش آب بتن برطبق استانداردهای ASTM شماره C39 و C103 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان دهنده افزایش استحکام فشاری بتن دارای لیگنوسولفونات است.