بررسی پدیده سوت زنی افشاگری در سازمانها با تاکید بر آموزه های دینی

افشاگری با سیاه نمایی ، نق زدن سیاسی و القاء جو ناامیدی متفاوت است . در پس هر افشاگری حقیقتی نهفته است. اگرافشاگر قصد سیاهنمایی داشته باشد آن حقیقت را بزرگنمایی می کند و اگر مصلح باشد به همان شکل آنرا منعکس می کند . بنابراین افشاگری حتی اگر غیر منصفانه هم باشد افراد را از حقیقتی آگاه می کند که قبلا از آن بی خبر بودند .در تمامی سازمانها افرادی وجود دارند که به نوعی خود را در برابر اشتباهات و خطاهای عمدی و غیر عمدی مدیران سازمانها و ملاحظات اخلاقی و مسیولیت های اجتماعی مسیول دانسته و نمی توانند از موضوعی که می دانند به ضرر جامعه ، کارکنان وسازمان خواهد بود به راحتی عبور کنند و سعی می نمایند با افشاگری مراتب را به گوش دیگران اعم از دولت ، رسانه ها ، پرسنل سازمان و جامعه برسانند . ما در این مقاله قصد داریم به گروهی از افراد در داخل سازمانها اشاره نماییم که در ادبیات مدیریت نام این افراد سوت زن می باشد. سپس با استناد بر آموزه های دینی به بررسی این موضوع میپردازیم