مدیریت نرخ بیکاری طبیعی در ایران با استفاده از الگوی ماندگاری رکود

کاهش بیکاری و رسیدن به یک سطح قابل قبول نرخ بیکاری یکی از اهدافی است که دولتها برای دستیابی به آن تلاش زیادی میکنند. در این مقاله رابطه ی نرخ بیکاری بالفعل و نرخ بیکاری طبیعی را برای یک دوره17 ساله (1375-1392 (در قالب الگوی ماندگاری رکود بررسی کرده ایم. و همچنین با استناد به مقاله ای از نرخ بیکاری طبیعی و نرخ بیکاری متناسب با تورم غیر شتابندهکه از دو روش فیلتر هدریک-پرسکات و الگوی فضای حالت و فیلتر کالمن برای اقتصاد ایران طی سالهای 1365-1392 تخمین زده شده است استفاده کرده ایم. با برآورد آمار نرخ بیکاری و نرخ بیکاری طبیعی در الگو، نتایج نشان می دهند که آنچه در الگو بیان شده، رابطه ی نرخ بیکاری و نرخ بیکاری طبیعی را در این دوره از اقتصاد ایران نشان می دهد. با ثابت فرض کردن متغییر bt در الگو، مقدار حاصل از تفاوت نرخ بیکاری طبیعی و نرخ بیکاری در دوره t با مقدار حاصل از تفاوت نرخ بیکاری طبیعی و نرخ از نرخ بیکاری طبیعی باشد، آنگاه نرخ بیکاری طبیعی در دوره یt بیکاری در دوره 1-t برابر می باشد. در صورتی که متغییر 1 bt در دوره ی1-t بیشتر شده و منجر به رکود بلند مدت میشود. و در پایان نیز پیشنهاداتی برای خروج از رکود و کنترل نرخ بیکاری بیان می کنیم.