بررسی دریفت سازه های فولادی دارای سیستم باربر ناموازی تحت بارگذاری دینامیکی خطی

زلزله خطری طبیعی است که می تواند موجب خرابی های ویران کننده ای در ساختمان های اطراف ما شود. زلزله های متوسط و قوی در چند دهه اخیر، مناطق زیادی از دنیا را مورد لرزش قرار داده اند. فلسفه طراحی مناسب سازه این است که سازه در مقابل زلزله های خفیف با عملکرد خطی مقاومت کند و در مقابل زلزله های متوسط یا بزرگ آسیب ببیند و وارد محدوده غیر خطی شود. به دلیل وجود زمین هایی دارای اضلاع ناموازی و همچنین علاقه معماری معاصر به طراحی سازه های نامنظم در پلان و بعضا سازه های دارای اضلاع ناموازی و یا مثلثی، لذا نتایج این دسته از سازه ها به خصوص دریفت به عنوان یک معیار مناسب جهت تعیین رفتار سازه باید مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. در این تحقیق ابتدا پلان مورد نیاز جهت بررسی ناموازی بودن سیستم باربر ارایه می شود و سپس با استفاده از دو شتاب نگاشت زلزله های طبس ایران و ال سنترو ایالات متحده امریکا، بارگذاری در دو جهت به سازه های فولادی که دارای سیستم قاب خمشی و مهاربند همگرا هستند اعمال می شود تا پارامتر های مورد نظر مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با اعمال بارگذاری در هر راستا، دریفت در راستای دیگر مقدار عددی بیشتری خواهد داشت، همچنین مشاهده شد که با اعمال بارگذاری در راستای سیستم باربر ناموازی مقدار دریفت در سازه های کوتاه بیشتر از سازه های بلند است. به دلیل اعمال بارگذاری در یک راستا و وجود دریفت در راستای دیگر نتیجه گرفته می شود که سازه های دارای سیستم باربر ناموازی او اولین مود خود در پیچش قرار می گیرند.