بررسی وجوه توسعه پایدار اجتماعی در معماری مجتمع توریستی تفریحی با رویکرد پدیدارشناسی

با توسعه جوامع انسانی و تغییر شیوه زندگی ، توجه معماران ، طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها و محیط های ساخته شدهافزایش یافته و نقش طراحی به عنوان ابزاری برای شکل دادن به محیط زندگی و پاسخ گویی به توقعات و نیاز های انسان اهمیت بیشترییافته است. پژوهش های انجام شده نشان می دهد که محیط علاوه بر عناصر کالبدی شامل پیام ها ، معانی و رمزهایی است که مردم براساس نقش ها ، توقعات ، انگیزه ها و دیگر عوامل آن را رمز گشایی و درک می کنند .حس مکان عامل مهم در هماهنگی فرد و محیط ،باعث بهره برداری بهتر از محیط ، رضایت استفاده کنندگان و در نهایت احساس تعلق آن ها با محیط و تداوم حضور در آن می شود. در اینمقاله به بررسی نظریه کریستین نوربرگ شولتز در رابطه با مفهوم مکان و عوامل تاثیر گذار در حس مکان و توسعه پایدار اجتماعی پرداختهشده است. هدف این مقاله بررسی وجوه توسعه پایدار اجتماعی در کالبد مجتمع توریستی تفریحی، تامین رضایت مردم در سطح حداقلنیازهای اساسی با برآورد نیازهای مردم است که می تواند حس مکان را به محیط القا کند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلیمی باشد . نتایج این مقاله حاکی از آن است که طبق نظریه شولتز ، فعالیت های گوناگون، مکان هایی با خصلت های (کاراکترهای)گوناگون را طلب میکند. فضاهایی با تجربیات متفاوت از نور و صدا ، آب و حرکت می تواند بیان کننده خصلت ها و کاراکترهای فضا باشد وهمچنین ارتباط مستقیم بین احساس گم شدگی و امنیت انسان و نظام های جهت یابی وجود دارد که با استفاده از چشم اندازهای طبیعیمی توان ارتباط و دوستی انسان با محیط طبیعی را افزایش داد و به راهکارهای عملی برای تقویت پایداری اجتماعی برسیم.