نقش اشاعه صنایع دستی بر توسعه پایداری اجتماعی

توسعه پایدار به سه بخش اساسی تقسیم شده است، در سال های اخیر پایداری اجتماعی به عنوان یکی از اجزای اصلی توسعه پایدار به شکل فزاینده ای به رسمیت شناخته شده است. پژوهش های پیشین در مورد توسعه پایدار عمدتا بر مسایل مربوط به محیط زیست و مسایل اقتصادی متمرکز بودند و بعد اجتماعی پایداری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. از طرفی صنایع دستی ایران به عنوان صنعتی مستقل و بومی است که با حفظ نگهداشت این هنر و با ایجاد تحولاتی مثبت در جهت امروزینه کردن آن و هدایت تامین نیازهای بازار می توان امید داشت این هنر- صنعت بتواند در راستای توسعه ی پایداری اقتصادی و اجتماعی بتواند به معیشت پایدار یاری رساند. هدف از نگاشتن مقاله حاضر بررسی ابعاد پایداری، توسعه پایداری اجتماعی و رابطه و نقش اشاعه صنایع دستی بر توسعه ی پایداری اجتماعی است. بدین منظور نخست از طریق شیوه های تحقیق کیفی شامل مطالعات کتابخانه ای (استفاده از داده های از پیش تهیه شده شامل اسناد، مدارک، کتاب، مجلات، سایت های معتبر و ....) مفاهیم مرتبط با موضوع استخراج شده و سپس نقش اشاعه صنایع دستی بر توسعه پایداری اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین روش تحقیق توصیفی به کار رفته از نوع موردی و محتوا خواهد بود. (توصیفی- تحلیلی)