آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی درمانی بر کاهش افسردگی در بین مادران دختران کمتوان ذهنی تاثیر معنادار دارد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کیفیت زندگی درمانی بر افسردگی در مادران دختران کم توان ذهنی شهر فلاورجان انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری عبارت بود از مادران دارای دختران کم توان ذهنی شهر فلاورجان که از طریق مرکز بهزیستی آن شهر به آنها دسترسی پیدا شد. نمونه آمار 36 مادر دارای فرزند عقبمانده ذهنی بودند که به شکل در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش ( 18 نفر) و کنترل (18 نفر) جایگزین شدند. در حالیکه که گروه گواه در لیست انتظار قرار داشت گروه آزمایش طی هشت جلسه 90 دقیقهای بسته کیفیت زندگی درمانی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه افسردگی بک (1961 ،(وپرسشنامه کیفیت زندگی فریش (2006 (هر دو گروه در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون در معرض ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف ا ستاندارد) و استنب اطی (تحلیل کواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد آموزش کیفیت زندگی درمانی برای کاهش افسردگی مادران دارای دختر کم توان ذهنی موثر است .آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی درمانی بر کاهش افسردگی در بین مادران دختران کمتوان ذهنی تاثیر معنادار دارد.