اثر ملاتونین بر بلوغ داخل ازمایشگاهی اووسیت و تنظیمات اپی ژنتیکی آن در بز

ملاتونین یکی از مولکولهای پرکاربرد در طبیعت می باشد که سبب بهبود تکوین جنین های آزمایشگاهی در گونه های مختلف جانوری می گردد ، همچنین در تنظیم اپی ژنتیکی بیان ژن هم نقش دارد . هدف مطالعه فعلی بررسی تیمار ملاتونین در بهبود شرایط بلوغ داخل آزمایشگاهی اووسیتها شامل بلوغ هسته ای و نیز بررسی تغییرات اپی ژنتیکی آنها از جمله استیلاسیونH4K12 در تخمک های بالغ می باشد ، پس از جمع آوری تخمدانهای بزی از کشتارگاه و انتقال آنها به آزمایشگاه ، مجموعه تخمک – کومولوس در محیط کشت TCM199 حاوی غلظتهای مختلف ملاتونین (M-106 ، M 9-10وM 12- 10 و M 0)کشت داده شدند و بعد از انکوباسیون به مدت 24 ساعت ، میزان بلوغ اووسیتها به کمک رنگ آمیزی هوخست و تحت میکروسکوپ فلورسانس مورد ارزیابی قرار گرفت . سپس اووسیت های تیمار شده با ملاتونین به روش ایمونوسسیتوشیمی و با کمک آنتی بادی H4K12ac انکوبه شدند و با کمک میکروسکوپ فلورسانت بررسی شدند . ملاتونین در غلظت 9- 10 مولار سبب افزایش معنادار بلوغ هسته ای در مقایسه با گروه کنترل گردید ، همچنین در غلظت12 -10سبب افزایش معنادار سطح H4k12 در مقایسه با گروه کنترل گردیده است (0.05p<) . به نظر می رسد ملاتونین با افزایش سطح استیلاسیون H4K12 سبب افزایش سطح نسخه برداری و افزایش بیان ژنهای موثر در رشد اووسیت می گردد ، همچنین ملاتونین منجر به رسیدن اووسیت به مرحله متافاز II می گردد که با نتایج بدست آمده از مطالعات قبلی منطبق می باشد .