مدل سازی رفتار نانوکامپوزیت های پلیمری با استفاده از اجزای محدود و میکرومکانیک

در این مقاله برای مدل سازی خواص الاستوپلاستیک نانوکامپوزیت هایپلیمری از دو روش میکرومکانیک و اجزای محدود استفاده و نتایج بایکدیگر مقایسه شده است. در روش اجزای محدود از یک مدل مکانیکسازه ای و برای بررسی میکرومکانیکی از فرض پیوند کامل و روش نمویموری تاناکا استفاده شده است. برای مقایسه نتایج روش اجزای محدود ومیکرومکانیک، منحنی های کشش تک محوره ارایه شده است. سپس رفتارتنش- کرنش نانوکامپوزیت دارای توزیع الیاف تصادفی با استفاده از روشمیکرومکانیک ارایه گردیده است.