تحلیل روند داده های اقلیمی بارش و دمای سالانه ی ایران با استفاده از روش های ناپارامتری

پژوهش حاضر به بررسی روند تغییرات میانگین سالانه ی دمای حداقل، حداکثر و میانگین دمای روزانه، مجموع سالانه ی تعداد روزهای برفی و روزهای بارانی و مجموع بارش سالانه پرداخته است. روش تجزیه و تحلیل در این پژوهش براساس آزمون من-کندال که از متداول ترین روش های ناپارامتری تحلیل روند داده های اقلیمی می باشد، انجام گرفته است. در این خصوص تعداد 42 ایستگاه سینوپتیک در ایران (دارای دوره آماری مشترک) در بازه ی زمانی 2010-1970 انتخاب ، و آزمون مذکور بر روی داده های پارامتری آن انجام شد. بازه ی زمانی مورد بررسی را به دو نیمه ی مجزا تفکیک و روند پارامترهای مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که دمای حداقل، حداکثر و میانگین دمای روزانه در نیمی از ایستگا ها روند افزایشی معنادار داشته و تعداد روزهای بارندگی و مجموع بارش سالانه در نیمی از ایستگاه ها روند کاهشی معنادار داشته است، در تعداد روزهای برفی هم روند خاصی مشاهده نشد. به طور کلی نیمه ی دوم مورد بررسی تغییرات بارزتری نسبت به نیمه ی اول داشته و روندهای معنادار در این دوره بیشتر بوده است.