بررسی نظریه شهر خلاق و ضرورت استفاده در برنامه ریزی شهری

پیشرفت در شهرهای معاصر در گرو خلاقیت داشتن شهروندان است. فضاهای معماری و شهرسازی یکی از عناصر مهم ایجاد خلاقیت در افراد هستند. برنامه ریزی های شهری باید به گونه ای باشد که با ایجاد چنین مراکزی زمینه را برای استفاده حداکثری از خلاقیت شهروندان ایجاد کند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی بر آن است تا به مطالعه نظریه شهر خلاق بپردازد و با بیان و واکاوی آن به معرفی نمونه های موفق جهانی پرداخته و در نهایت به ارایه راهکارهایی برای انجام این نظریه در کشور بپردازد.