تاثیر جاده های جنگلی بر زادآوری توده های اطراف (مطالعه موردی: طرح جنگلداری ماشلک نوشهر)

با توجه به وضعیت فعلی جنگل های شمال و جاده های مختلف موجود در آن و ضرورت مطالعات مرتبط در این جنگل ها، این مسیله مورد توجه قرار می گیرد که اطلاعات دقیق تر و با صحت بیشتری از این جنگل ها در ارتباط با دخل و تصرف های انسانی از قبیل جاده، راه و ... جمع آوری گردد تا مدیریت در این حوزه با دقت بیشتری صورت گیرد. در نتیجه بررسی وضعیت درختان حاشیه جاده های جنگلی و تاثیر جاده بر آنها جهت مدیریت بهتر و دقیق تر درختان حاشیه جاده می باشد. با توجه به کاربردهای گسترده ای که جاده در نوع بهره برداری و مدیریت جنگل دارد تعیین پارامترهایی از قبیل تعداد در هکتار و نوع گونه های چوبی و قطر برابر سینه درختان، از الزامات لازم جهت مدیریت و حمایت منطقه می باشد. در این تحقیق وضعیت زادآوری گونه ها در حاشیه جاده منطقه مورد مطالعه بصورت 3 نوار به عرض 25 و طول 100 متر مماس با حاشیه جاده در دو پارسل 801 (شاهد) و 802 مورد بررسی قرار گرفت. اهدافی که در این تحقیق دنبال شد، شاملک ترکیب گونه ای و تعداد در هکتار درختان حاشیه جاده با ترکیب گونه ای و تعداد در هکتار توده جنگل متفاوت است، وضعیت ترکیب گونه ای و تعداد در هکتار درختان حاشیه جاده در دو پارسل نسبت به یکدیگر تغییر دارند و وضعیت ترکیب گونه ها و تعداد در هکتار درختان حاشیه در نوارهایی به عرض 25 متر، در حاشیه جاده با هم مغایرت دارند. منطقه مورد مطالعه جاده های سری 8 طرح جنگلداری ماشلک بوده که طول 600 متر از جاده های این منطقه برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز بعد از انتخاب 3 نوار با عرض 25 متری و طول 100 متری در حاشیه جاده آماربرداری به روش صد درصد در هر نوار صورت گرفت. نتایج نشان داد که تعداد زادآوری گونه های درختی در پارسل 801 کمتر از پارسل 802 بوده و همچنین تنوع گونه ای در پارسل شاهد بیشتر و ترکیب گونه ها نیز تغییر می کند. در طول جاده کیفیت زادآوری گونه های درختی با افزایش فاصله از جاده بسمت داخل توده افزایش یافته و با افزایش این فاله نیز بر قطر درختان نیز افزوده گردید.