اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی شاخص های رشد و عملکرد گیاه گلرنگ Carthamus tinctorius L در جیرفت

به منطور بررسی اثر اسید هیومیک بر غلظت برخی شاخص های رشد و عملکرد گیاه گلرنگ در شرایط خشکی، آزمایشی درسال 1393 در جیرفت به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای موردبررسی شامل تنش خشکی در سه سطح به صورت آبیاری پس از 50، 120 و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ به عنوان عامل اصلی و مصرف اسید هیومیک به صورت (0، 100، 150، 200 میلی لیتر در صد لیتر آب) به عنوان عامل فرعی درنظر گرفته شدند. تنش خشکی و اسید هیومیک اثر معنی داری بر پارامترهای رشدی، عملکرد گل و دانه داشتند. با افزایش تنشخشکی ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، عملکرد گل و عملکرد دانه کاهش نشان داد. همچنین بیشترین میزان صفاتمذکور از تیمار سطح چهارم اسید هیومیک حاصل شد. اثر متقابل تنش خشکی و اسید هیومیک تنها بر صفت قطر ساقه درسطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. بیشترین میزان این صفت مربوط به تیمار سطح اول تنش و سطح چهارم اسید هیومیکبود. به طورکلی اسید هیومیک موجب تعدیل اثرات مضر تنش خشکی در گیاه گلرنگ شد.