آموزش خلاقیت در معماری با بهره گیری از معماری پارامتریک

با ورود جهان به روزگار پست مدرن آموزش معماری ماهیتی فلسفی پذیرفت وکانسپت و خلاقیت معنا گرفت. اما دیری نپایید کهخلاقیت با هجوم اندیشه پایداری و رویکردهای تکنیکی وام گرفته از این ماهیت به فرآموشی گرایید. اما آیا مگر معماری چهارراهدانش ها نیست، و آیا از آنجا که شامل طراحی می شود در جستجوی خلاقیت، و از آنجا که برای ساخته شدن نیاز به فناوری داردمرتبط با دانش و جستجوی نوآوری های علمی و کاربرد تکنولوژی. دراین مسیر گاهی جستجوی خلاقیت زیبا شناسانه آن را بهسمت تولید هر چه بیشتر زیبایی سوق می دهد و از تکنولوژی به نفع آن سود می برد و گاهی خود تکنولوژی را به عامل زیباییتبدیل کرده و درگسترش سمبلیک آن می کوشد پس چگونه میتوان این دو قسمت در هم تنیده را از یکدیگرگسیخت. خلاقیت وتکنیک پیوسته به منظور آفریدن نیازمند یکدیگرند از این رو ضرورت توجه به خلاقیت در خلاء آموزش امروز احساس می گردد اماراهکار برای حل این چالش چیست شیوه های طراحی مقداری با رویکردهای نوین خود توانسته اند آن بخش فراموش شده رادوباره احیا نمایند. معماری پارامتریک از شیوه های طراحی مقداری با امکانات متعدد طراحی، ساخت و دیجیتال در عرصه سختافزاری و نرم افزاری شروع به طرح گفتمان جدیدی در معماری نمود و از این خلاء موجود در فضای تیوریک معماری سود جستهاست و ضمن ارایه روشهای نوین در طراحی و ساخت معماری به پر کردن این خلاء تیوریک نیز می پردازد و از طرفی ساختارتکنیکی معماری را نیز حفظ می نماید. با ملاحظاتی به موضوعات بیان شده و تولیدات متعدد خلاقانه این شیوه طراحی معماریمی توان اذعان داشت که طراحی مقداری می تواند سرگیجگی دانشجویان معماری در تولید ساختارهایشان به دلیل عدم توجه آنهابه مفاهیم خلاقیت را رفع نماید و راهکارهای متعددی را برای خلق خلاقانه ساختارهایشان به آنها پیشنهاد نماید. ازاین رو مقالهحاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با نگرش به مطالب رساله ای به بررسی روش های ایجاد خلاقیت در فرآیند معماری پارامتریک توسط این شیوه طراحی می پردازد و نتایج تحقیق نیز تایید کننده خلق خلاقیت با فرم های متعدد زاییده شده از این شیوه طراحیمی باشد.