آموزه های زیست بوم در کارگاه آموزش معماری

مطابق گزارش IPCC تغییرات اقلیمی جهان در سال 2013، نقش انسان در ایجاد فاجعه های زیست محیطی انکار ناپذیراست. ایجاد گازهای گلخانه ای ، ورود مواد سمی و آلاینده از طریق زباله و فاضلاب به چرخه های زیستی گیاهان و جانوران،باعث انقراض جانداران و افزایش سطح آب دریاها و وقوع طوفان ها و سیل ها متوالی و شدید در طی ده های اخیر شده است.توسعه های انسانی در بخش ساختمان، حمل و نقل و صنعت ناشی از آموزش های سده اخیر مبنی بر تجارب انسان فارغ ازشرایط محیطی است. بنابر این آموزش های فرد گرایانه متداول که بر اساس هنرهای زیبا و مانند این در مدارس معماری رخمی دهد، تقابل اساسی با نگرش حفظ و نگهداری محیط و چرخه زیستی برپایه روح مشارکت آمیز و همکاری هدفمند بینمهندسان دارد. تغییر ساختار درسی دانشجویان معماری همه جانبه ، عقلانی و ژرف نگرانه است.تجربه دانشجویان در محیطهای طبیعی و چاره اندیشی برای تعامل مناسب معماری و زیست بوم قابل توجه است. در این مقاله براساس روش تحلیلاستنادی و محتوایی نسبت به ایجاد و تغییر محتوای آموزشی دروس رشته معماری نگرشی جدید را ارایه می کند.