بررسی گسترش شهرنشینی در ایران و اثرات زیست محیطی آن

در کشور ایران روند شتابان توسعه شهری که بدون توجه به ساخت اصولی شهرها انجام گرفته، مسایل زیست محیطی فراوانی را به بار آورده است .باتوجه بهفرآیند شهر نشینی جدید در ایران و روند رو به رشد حرکت به سمت تجدد و مدرنیسم ، شهر گرایی و شهر نشینی فراینده ، لزوم شناخت ، برنامه ریزی و مدیریت کلان دررابطه با مسایل شهری و ایجاد ساختار فضایی متعادلی از شهرها در سطوح ملی و منطقه ای امری لازم و ضروری به نظر می رسد ، تحقیق حاضر در راستای ارایهشناخت دقیق و درست از این پدیده و در نتیجه برخورد صحیح با آن انجام شده است. در این مقاله وضعیت شهرنشینی و اثرات زیست محیطی آن در ایران و مشکلاتیکه در راه رسیدن به مدیریت مطلوب آن قرار دارد با استفاده از مرور منابع کتابخانه ای، مقالات همایش های ملی و بین المللی و مصاحبه با افراد متخصص موردبررسی قرار گرفت علاوه بر آن مروری بر مطالعات پیشین صورت گرفت و در نهایت راهکارهایی جهت کاهش اثرات زیست محیطی آن ارایه می شود.نتایج مطالعاتنشان داد که رویکرد حمل و نقل عمومی و کمربند فضای سبز، ساماندهی مهاجرت روستاییان به شهرها و انتقال شاغلان بخش کشاورزی به بخش های دیگر در نتیجه تعدیل جمعیت شهری ،پوشش گیاهی مناسب برای ایجاد کمربند سبز، کار امدتر کردن مصرف انرژی در تولید، استفاده وسیع از حامل های انرژی با آلایندگی کمتر وحصول اطمینان از کنترل پیامدهای منفی پروژه های شهری و محدود نمودن آنها در سطوح قابل قبول از راه حل های ویژه در جهت کنترل آلودگی های شهریمی باشد