بررسی فقهی اتانازیا

اتانازی از جمله مسایل بحثبرانگیز پزشکی در محافل مذهبی و حقوقی دنیاست. این امر در رابطه با بیماران لاعلاج وصعبالعلاجی است که قادر به ادامه زندگی نبوده، و تقاضای سلب حیات خویش را از پزشک دارند. پس از بررسی پزشکی اتانازی و انواع آن به تحلیل فقهی و حقوقی این مسیله پرداخته شد و با وحدت ملاک ازمسایل مشابه فقهی و قانونی بیان گردید که: حکم تکلیفی فعل پزشک در اتازی یا مرگ از روی ترحم حرمت است و حرمت یک حکم است و قابل اسقاط نمیباشد که همهی فقها بر آن اتفاق نظر دارند.اما حکم وضعی فعل پزشک در این مساله به جهت احراز قصد کشتن پزشک و یا کادر پزشکی فعل نوعا کشنده، نسبت به یک بیمار که موجب قتل عمدی است و حکم وضعی در قتل نفس، قصاص میباشد ولی وجود اذن قتولقبل از قتل موجب شبهه در قتل گردیده و بنابر نظر مشهور فقها، موجب سقوط حق قصای میشود. در مقابل عدهای از فقها با استناد به قاعدهی اسقاط مالم یجب قایل به عدم سقوط قصاص شوند چرا که ایشان بر این نظرند که ابتداباید حقی ثابت شود تا اسقاط شود و حق قصاص پس از مرگ ثابت میشود نه قبل از آن.