تاثیر 8 هفته تمرین حرکات موزونبر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم شنوا

مقدمه: مشکلات معلولین شنوایی غالبا تنها از جنبه ارتباطی مورد توجه قرار می گیرد. اگرچه مشکل ارتباطی، عمده ترین نقص ناشی از کم شنوایی است، احتمال دارد مشکلات جسمی دیگری نیز با کم شنوایی همراه باشد. در این رابطه، نقص تعادلی با آسیب به یکپارچگی حسی و رشد حرکتی، یکی از نقایصی است که غالبا در معلولین شنوایی مشاهده می شود. هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر هشت هفته تمرینات حرکات موزون بر تعادل ایستا و پویای کودکان کم شنوای دچار مشکل کم شنوایی حسی عصبی و اختلال دهلیزی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت . بدین منظور 25 کودک 7 تا 10 ساله کم شنوای دچار مشکل کم شنوایی حسی عصبی و اختلال دهلیزی از بین مدارس ابتدایی ناشنوایان شهرستان ایذه استان خوزستان در سال تحصیلی 95-94 به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه مداخله (تمرین حرکات موزون) 12 نفر و گروه کنترل 13 نفر قرار گرفتند. تعادل ایستا با استفاده از آزمون خطاهای تعادل SEBT و تعادل پویا با استفاده از آزمون تعادلی ستاره ای BESS ارزیابی اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره برنامه تمرینی حرکات موزون را به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته انجام دادند. همچنین در پایان دوره پس آزمون به عمل آمد. از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده و سطح معنی داری 0/05 محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افزایش معناداری در تعادل ایستا و پویا به دنبال 8 هفته تمرین در گروه مداخله وجود داشت P<0/05 همچنین نشان داد که در چهار جهت داخلی، خلفی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تجربی تفاوت معنی دار وجود دارد P<0/05 نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت تمرینات حرکات موزون در بهبود تعادل کودکان کم شنوا موثر میباشد و از این روش میتوان در توانبخشی تعادل ایستا و پویای معلولین شنوایی کم شنوای حسی عصبی و اختلال دهلیزی استفاده نمود