رابطه ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با خودکارآمدی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و ویژگی های شخصیتی با خودکارآمدی تحصیلی بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دبیرستانهای دولتی شهر شیراز بود. که تعداد 390 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس های خودکارآمدی موریس ( 2001 ) و الگوهای ارتباطی خانواده مک لیود وچفی ( 1972 ) بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که خودکارآمدی تحصیلی با الگوی ارتباطی گفت و شنود رابطه ی مثبت و معنادار دارد. بعلاوه الگوی ارتباطی گفت و شنود دارای قدرت پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی است