شبکه هم نویسندگی مقالات منتشرشده در فصلنامه روانشناسی افراداستثنایی دانشگاه علامه طباطبایی و فصلنامه کودکان استثناییپژوهشکده استثنایی

هدف: پژوهش حاضر باهدف تحلیل شبکه هم نویسندگی به بررسی روابط و تعاملات نویسندگان 113 مقاله منتشرشده در دو فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی و کودکان استثنایی طی مهرومومهای 1390-1391 پرداخته است . روش: پژوهش حاضر از نوع علمسنجی است و با رویکرد تحلیل شبکه هم نویسندگینویسندگان در دو عنوان فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی و فصلنامه کودکان استثنایی انجامشده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه نویسندگانی است که در هر دو فصلنامه موردبررسی طی مهرومومهای 1390-1391 حداقل با یک نویسنده همکاری علمی داشتهاند. برای تحلیل دادهها از نرمافزار یو سی نت و بسته مکمل آن یعنی نت دراو و برای تهیه ماتریسهای هم نویسندگی نیز از نرمافزار صفحه گستر اکسل استفادهشده است. همچنین برای بررسی عملکرد هر یک از نویسندگان دارای تالیف در شبکه، از شاخصهای تحلیل شبکه مانند سنجه درجه، سنجه بینابینی و سنجه نزدیکی استفاده گردیده است . یافتهها: مطالعه نویسندگان دارای حداقل یک مقاله در فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی نشان داد که شریفی درآمدی، افروز، کاکوجویباری و مرادی در خوشه اصلی (هم نویسندگی) و گلشنی منزه در خوشه دوازدهتایی و سیف نراقی در خوشه نهتایی مهمترین جایگاه را در شبکه هم نویسندگی پژوهشگران داشتهاند. در فصلنامه کودکان استثنایی نیز میتوان به علیزاده، غباری بناب، کریمی و سعادت در خوشه اصلی و علیپور و مهرابی زاده هنرمند در خوشههای دهتایی اشاره نمود . نتیجهگیری: نتایجپژوهش نشان داد که ارتباطهای نسبتا کمی بین گرههای موجود در شبکههای هم نویسندگی دو فصلنامه وجود دارد و ارتباط منسجمی نیز بین خوشههای بزرگ در هر دو فصلنامه وجود نداشته و تراکم شبکه در فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی معادل 0/04 در فصلنامه کودکان استثنایی نیز 0/06 است که در هر دو فصلنامه پایین است و نشان از انسجام اندک شبکههای این دو فصلنامه دارد.