بابنت الشاطی در التفسیر البیانی

عایشه عبدالرحمان مشهور به بنت الشاطی در سال 11331 ق/1313م در دمیاط مصر به دنیال آمد و نزد پدرش ادبیات عربی و قرآن آموخت. تحصیلات عالی خود را در رشته ادبیات عربی دنبال کرد. در جوانیدر مجله النهضه به نشر شعر و مقاله اقدام کرد و مدتی منتقد ادبی روزنامه الاهرام شد. در سال 1939 م در دانشکده ادبیات دانشگاه فواد اول (دانشگاه قاهره کنونی) در مقطع لیسانس و در سال 1941 در مقطع فوق لیسانس همین دانشگاه در رشته ادبیات عرب فارغ التحصیل شد و سپس در ه مان سال تحصیل در همین رشته را در مقطع دکتری ادامه داد و در سال 1950 م از رساله خود درباره ابوالعلا معری (و449 م) دفاع کرد. وی در سال بعد در دانشگاه عین شمس قاهره به تدریس زبان و ادبیات عرب پرداخت و پس از بازنشستگی در اواخر دهه شخصت میلادی استاد مطالعات عالی قرآنی در دانشگاه فرویین در شهر فارس مراکش گردید، این همکاری ادامه داشت تا اینکه در آذر 1377 ش/ دسامبر 1998 م در سن 85 سالگی درگذشت. بنت الشاطی در دانشکده ادبیات قاهره با امین خولی آشنا شد. زمان این آشنایی دقیقا مشخص نیست، اما باعث شد وی سخت شیفته نظریات امین خولی شود، از این رو در مطالعات قرآنی خود به مکتب ادبی مطابق با طرحی که امین خولی به دست داده بود روی آورد و همواره از او متاثر بود، به طوری که بسیاری از تالیفات خود را به وی اهدا کرده است.